سلام
یه انتقاد صریح به خودم و امثال خودم بکنم و برم.
چهارسال می گذره و صدامون در نمیاد، اونوقت دم انتخابات که میشه تازه یادمون میفته باید بیفتیم دنبال درست کردن مبانی فکریمون و شناخت و در نهایت شناسوندن چیزایی که فهمیدیم به مردم برای یه انتخاب درست واسه جامعه ای که قراره مدینه فاضله امام زمان باشه. البته تاکید می کنم که همه این ها بدون تعصب بیجا و با چشم بازه ان شاالله.
خب بشر، چه کاریه؟ از این زمان چهار ساله درست استفاده کن، برنامه ریزی کن تو هر زمانی کدوم کار رو انجام بدی که الان دم انتخابات گرگیجه نگیری که چیکار کنم و چجوری به این همه کار برسم.
ان شاالله از همین امروز آدم شم.
اولین کاری هم که باید انجام بدم و خیلی وقته تو ذهنم می چرخه، خوندن تاریخ معاصره، ان شاالله زودتر شروع کنم.
پی نوشت: امیدوارم مثل قول های آخر ترم نشه که از ترم بعد شروع می کنم، دوباره ترم بعد همون آش و همون کاسه :)
