متن زیر، متن سخنرانی ایشون تو مراسم چهلم دکتر علی شریعتی (سال 56) در کشور لبنانه.
ما مردمی هستیم که می توانیم خود را جهان چهارم بخوانیم. ما جزو جهان سوم هستیم و زیر بار دو قدرت شرق و غرب عالم نمی رویم.
ولی جهان سومی ها دو دسته اند:
کسانی که به ورشکستگی سیاسی خود اعتراف کردند و از چپ و راستِ جهان ایدئولوژی قرض می کنند؛
گروه دیگر کسانی هستند که به اصالت خود و به اصالت زمین و آسمان خود تکیه می کنند. این دسته را ما جهان چهارم می نامیم و معتقدیم که این ها باید دور هم جمع شوند تا در کنار هم قدرت پیدا کنند و با وحدتشان خود را از ضعف و پراکندگی جدا کنند و قدرت یابند.
برادران عزیز! آیا نمی شنوید که نخست وزیر اسرائیل تروریست می گوید اسلحه اسرائیلی در جنوب لبنان مسیحیان را حمایت می کند و از کشتار آنها جلوگیری می کند؟ آیا ما در لبنان، چه مسلمان باشیم چه مسیحی، این اهانت را بپذیریم؟ ما هزاران سال با مسیحیان هماهنگ بودیم، با هم زندگی می کردیم، با هم غذا می خوردیم، رفت و آمد داشتیم و در روستاهای مشترک با هم کار می کردیم. اسرائیلیان کجا بودند؟ اسلحه اسرائیل بین ما و برادران مسیحی ما تفرقه انداخت.
از پاتریک خِریش، این مرد پاک و راستگو سؤال کنید. در آن زمان کشیش حیفا بود. اسرائیل دولت غاصب خود را تأسیس کرد. ابتدا بین مسلمانان و مسیحیان تفرقه انداختند و به مسیحیان گفتند ما با شما کاری نداریم. ما فقط مسلمانان را بیرون خواهیم کرد. پس از آنکه مسلمانان را طرد کردند، به سراغ مسیحیان رفتند. ابتدا آن ها را به مارونی، کاتولیک و رومی تقسیم کردند. سپس، یکی یکی به سراغشان رفتند. اموالشان را توقیف و خودشان را بیرون کردند.
درست در همین
اوقات، من خود شخصاً در کلیسای کبوشین موعظه روزه را خواندم. این درست مثل آن است
که یک کشیش، خطبه نماز جمعه را ادا کند. چه کسی می تواند جای دیگری از جهان، جز
لبنان، نمونه ای چون همزیستی مسلمانان و مسیحیان لبنان ببیند؟ چه کسی جز اسرائیل
مشکلات را برای ما خلق کرد؟ بنابراین، ما باید در این روز دست در دست هم نهیم و با
هم همکاری کنیم و در مقابل خطرهای اسرائیل، که روز به روز شدت پیدا می کند،
بایستیم.
امام موسی صدر، کتاب ادیان در خدمت انسان، صفحه 131 و 132
