… و اما حق پدرت آن است که بدانی که او اصل تو است و تو شاخه و فرع او که اگر نمی بود تو نیز نبودی، پس هرگاه در خود چیزی دیدی که تو را شادمان ساخت، بدان که اصل آن نعمت را از پدر داری و خدای را بر آن سپاس گوی و شاکر باش ...*
*رساله حقوق امام سجاد علیه السلام
انسان برای تسلط به امور روزانه نیاز به توانایی های خاصی دارد، بیماری
آلزایمر به ما که هنوز سالم هستیم، می فهماند که این توانایی ها تا چه
اندازه پیچیده اند.(1) انگار جلو چشمم آهسته آهسته از پدر خون می رود.
زندگی قطره قطره از او بیرون می چکد، شخصیت او قطره قطره از او بیرون می چکد.
هنوز این احساس را دارم که این مرد پدر من است،
مردی که در به ثمر رسیدن من سهم داشته است، ولی لحظاتی که پدر برایم غریبه می شود رو به افزایش اند ...(2)
انسان
در کودکی تصور می کند والدینش قوی هستند و در برابر مشکلات زندگی می
ایستند. به همین دلیل وقتی در کهولت به تدریج ضعف های آن ها آشکار می شود،
پذیرفتنش دشوارتر است تا قبول ناتوانی دیگران... (3)
1) کتاب پادشاهی پیر در تبعید، نوشته آرنو گایگر، ترجمه شیرین قرشی، صفحه 50
2) همان، صفحه 13
3) همان، صفحه 12
پی نوشت: به قول جمال الدین اسد آبادی، در غرب اسلام دیدم و مسلمان ندیدم، در شرق مسلمان دیدم و اسلام ندیدم ...، بعضی وقتا حسرت می خورم واسه این همه اخلاق های اسلامی که تو غرب هست و من هنوز اندر خم یک کوچه ام ...
پ.ن1: مولا علی علیه السلام: تعجب می کنم از کسی که ناامید می شود، در حالی که وسیله ی نجات با اوست، که استغفار اوست. (غررالحکم/ج4/ص337)
پ.ن2: مولا علی علیه السلام: از کسی که دعایش بخشیده اند، اجابت را دریغ نمی کنند. (غررالحکم/ج5/ص237)
پ.ن3: یا سریع الرضا! اغفر لمن لایملک الّا الدّعا ...
دل نوشت: چه آرامشی داره حرف های پدر دلسوزمون ...
(پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم: انا و علی ابوا هذه الامه: من و علی پدران امتیم)
خدایا شکرت
.
فرزندم ...
بدان آن خدایی که گنجینه های آسمان ها و زمین به دست اوست، وقتی به تو اجازه ی دعا داده است، یعنی که اجابت را برعهده گرفته است.
و وقتی فرمان داده است که از او بخواهی، یعنی بنایـش بر عطا کردن است. و از او طلب بخشش کنی، یعنی اراده اش بر بخشیدن است.
و میان تو و خودش، حاجب و پرده دار قرار نداده و کار تو را به هیچ میانجی و واسطه ای واگذار نکرده.
و اگر بدی کردی، تو را از توبه بازنداشته. و در کیفرت شتاب نکرده و چون بازگشتی سرزنشت نکرده. و آنجا که سزاوار رسوایی بودی، رسوایت نساخته. و در پذیرش توبه، بر تو سخت نگرفته. و چند و چون گناهت را به رخ نکشیده. و از بخشش و رحمت مأیوست نگردانده. بلکه کندن تو را از گناه،تحسین کرده.
هر گناهت را یکی برشـمرده، امّا هر خوبی ات را ده به حساب آورده. و در توبه را برایت باز گذاشته.
اگر او را بلند بخوانی، صدایت را می شنود و اگر با او آهسته نجوا کنی، راز و نیازت را می فهمد.
پس نیازهایت را از او بخواه، رازهایت را با او در میان بگذار، گلایه ها و شـکوه هایت را نزد او ببر، برطرف شدن غم ها و غصه هایت را از او طلب کن و در کارهایت از او مدد بگیر. و هر چه می خواهی از خزائن رحمت او بخواه، چیزهایی که هیچ کـس جز او توان بخشیدنش را ندارد؛ از افزایش طول عمر تا سلامتی و تندرستی، تا وسعت و گشایش در روزی.
او کلیدهای گنجینه هایـش را در دو دست تو نهاده وقتی که درخواست از خودش را به تو رخصـت داده. پس هرگاه اراده کردی، درهای نعمتـش را با دعا باز کن و نزول باران رحمتش را از او بخواه ...
بخشی از وصیت نامه ی مولا به امام حسن مجتبی علیه السلام/ ترجمه سید مهدی شجاعی/ کتاب آیین زندگی
