اولین راه پیوند دل با خدا ترک گناه است.
بعد از ترک گناه، انجام واجبات، و از همهی واجبات مهمتر، نماز است.
«و
اعلم انّ کلّ شیء من عملک تبع لصلاتک»؛ همهی کار انسان تابع نماز است.
نماز را به وقت بخوانید، با توجه و با حضور قلب بخوانید.
حضور قلب یعنی
بدانید که دارید با یکی حرف میزنید؛ بدانید یک مخاطبی دارید که دارید با او
حرف میزنید. این حالت را اگر در خودتان تمرین کردید، اگر توانستید [در
ایام جوانی] این تمرکز را ایجاد کنید، تا آخر عمر این برای شما می ماند. اگر
حالا نتوانستید - همان طور که گفتم - بیست سال بعد سخت است، بیست سال بعدش
سختتر است؛ بعد از آن، کسی اگر از قبل نکرده باشد، خیلی خیلی سخت است. از
حالا عادت کنید این تمرکز را در حال نماز در خودتان ایجاد کنید و به وجود
بیاورید. آن وقت این آن صلاتی است که: «تنهی عن الفحشاء و المنکر».
«تنهی» یعنی شما را نهی می کند؛ معنایش این نیست که مانعی جلوی شما می گذارد
که شما دیگر نمی توانید گناه کنید؛ نه، یعنی دائم به شما می گوید گناه نکن.
خوب، روزی چند نوبت از درون دلِ انسان به او بگویند گناه نکن، گناه نکن،
انسان گناه نمی کند. این نماز است.۱۳۸۹/۰۵/۳۱رهبر معظم انقلاب
دل نوشت2: چه حال غریبی داره این جمله "اعوذ بالله من شر نفسی ..." از خودت فرار کنی و بری تو آغوش اونی که تو رو بهتر از خودت می شناسه ...