به امید آشنایی

هر چیز که در جستن آنی، آنی

به امید آشنایی

هر چیز که در جستن آنی، آنی

به امید آشنایی

کتابی که تورق می کنم...
"نگاهی به تاریخ معاصر"

دردنوشت1: نمی دونم روزگار باهامون بد تا کرده، یا راحتی خودمون باعث شده اینقدر بی انصاف بشیم. بگذریم از تمام تهمت های زده شده، که حیفه واژه بی انصافی براشون به کار بره، ولی گاهی تعریف نکردن یه اتفاق با جزئیات، آدم رو بی انصاف جلوه میده حداقل...
گاهی برای اینکه خودمون رو تبرئه کنیم از اشتباهاتی که انجام دادیم، جزئیات حادثه رو که از قضا همون اشتباهات خودمون هستن رو تعریف نمی کنیم. و بالکل اتفاق رو به نفع خودمون رقم می زنیم...
حداقل اگه خوش انصاف نیستیم و اشتباهات جبران پذیر دیگران رو توجیه نمی کنیم، بی انصاف هم نباشیم و اشتباهات خودمون رو هم بگیم تا قضاوت درستی درباره اتفاق، رقم بخوره. (البته که اعتراف به اشتباه هم جایگاه و موقعیت خاص خودش رو داره)

درد نوشت2: اولین تصویری که از یادآوری خاطرات دبستانم به ذهنم میاد، خانم مسنی هست با موهای حنایی که از دو طرف می بافتن و از زیر روسری ییرون میومد. می دونم حداقل سی سال در اون مدرسه خدمت کردن و ...
این روزا دلم سخت میگیره وقتی می بینم یه جعبه کوچیک میذاره سر کوچه دبستان و چند تا خودکار و کلوچه می فروشه...
خیلی بی رحم شدیم و شاید سنگدل...

یه بیرحمی دیگه هم بگم و تلخی این پست رو کامل کنم...

درد نوشت3: روی پل هوایی نشسته بود، یه ترازو و چند تا فال جلوش بود، اینقدر آفتاب خورده بود که پوست نازک صورتش سوخته و سیاه شده بود، با موهایی که با ماشین از ته تراشیده شده بودن. شاید نهایت 7 سال داشت...
جلوی من اما خانمی بود با دختر و پسری که کمی کوچیک تر از پسر بچه دوس داشتنی من بود. پسر خانم دستش رو از دست مادر جدا کرد و شروع کرد دویدن، مادرش با عصبانیت سرش داد زد که "دستمو ول می کنی بعد مثل این!!! گم میشی، مجبور میشی بیای اینجا بشینی گدایی کنی"
قلبم یخ کرد، یه لحظه برگشتم و به پسربچه دوس داشتنیم نگاه کردم، ولی اون انگار یخ تر از من بود...
بهش برنخورده بود...
فقط نگاه کرد و همونطور بی حس تخمه می شکوند...
رفتم جلو و سلام کردم، حالش رو پرسیدم، یه کیک داشتم و دادم بهش، سرد نگام کرد، بدون تشکر، بدون حس ...
انگار هر روز چندین بار این حرف ها رو میشنوه، نه این حرف ها براش اهمیتی داره، نه محبت زودگذر و کوتاهی مثل این...
چیکار داریم می کنیم با بزرگ بچه های کار دور و برمون؟


آشنا نوشت: حس لذت بخشیه نزدیک شدن به یقین که هیچ چیزی تو دنبا اتفاقی نیست...

دعا نوشت: عاشق چشم به لب معشوق می دوزه، تا حرف از لب معشوق بیرون نیومده، چشم بگه و مشغول عمل شه...
خدایا عاشقمون کن، عاشق خودت...

موافقین ۲ مخالفین ۰ ۹۷/۰۸/۰۵
آشنا12

نظرات  (۴)

۰۲ آذر ۹۷ ، ۱۵:۴۸ سیّد محمّد جعاوله
سلام
خداقوت
پاسخ:
سلام
سپاس از حضورتون
۱۹ آبان ۹۷ ، ۱۴:۵۳ اجاره آپارتمان مبله در تهران
همین طوره ... نگاه ماه به اتفاقاتی که دور و برمون و در دنیا می افته مهمه ... خدا با همین اتفاقات با بنده هاش حرف میزنه ... به شرط این که ما توانایی شنیدنشو در خودمون ایجاد بکنیم ...
___________________________
اجاره آپارتمان مبله در تهران
https://eskanbama.com
پاسخ:
درسته
البته گاها ایجاد توانایی هم لازم نیست، فقط دستمون رو نذازیم رو چشمامون که نبینم بعضی مسائل رو، کافیه...
۰۶ آبان ۹۷ ، ۲۱:۳۱ آشنای غریب
وتواصوا بالحق وتواصوا بالصبر

چقدر حس واعظی بهم دست داد:)

سوال دیگری دارین بپرس:|
پاسخ:
:)
خیلی ممنون
۰۵ آبان ۹۷ ، ۲۲:۲۴ آشنای غریب
1 _لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبَدٍ
2- جوان نابینایی که جلوی سرویس بهداشتی عمومی تیمچه نشسته و منتظره هرکسی که میره دستشویی پول خرد بهش بدن و خیلی ها هم نمیدن!
3- نمیدونم چی بگم

دعا های قشنگی میکنین
الهی آمین
پاسخ:
1. چقدر زیبا...
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبَدٍ
اما این خلقت انسانه، ما وظیمون چیه؟
ما چیکار باید بکنیم؟
چرا حواسمون نیست؟...
2. چی میشه گفت...
3. ...

ممنون از حضور گرمتون
الهی آمین

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">